بررسی تجمع آرسنیک، جیوه، روی، سرب، کادمیوم و مس در بافت عضله ماهی کپور معمولی

سابقه و هدف: فلزات سنگین به دلیل قابلیت تجمع زیستی در بدن آبزیان می توانند خطری جدی برای امنیت غذایی و بهداشت عمومی محسوب شوند. بنابراین در این تحقیق نسبت به بررسی غلظت آرسنیک، جیوه، روی، سرب، کادمیوم و مس در بافت عضله کپور معمولی در دریاچه سد تهم در سال 1392 اقدام شد. مواد و روش ها: 25 عدد ماهی کپور به طور کاملاً تصادفی از سد تهم صید و پس از هضم اسیدی نمونه ها نسبت به قرائت غلظت آرسنیک، روی، سرب، کادمیوم و مس توسط دستگاه نشر اتمی و غلظت جیوه توسط دستگاه آنالیز مستقیم جیوه بر حسب میکروگرم بر گرم وزن تر اقدام شد. یافته ها: میانگین غلظت تجمع یافته عناصر آرسنیک، جیوه، روی، سرب، کادمیوم و مس بر حسب نانوگرم بر گرم وزن تر در بافت عضله ماهی کپور به ترتیب برابر با 0/5±0/17، 0/4±0/26، 0/6±0/42، 0/1±0/5، 0/2±0/8 و 0/1±0/4 می باشد. هم چنین مقایسه آماری میانگین غلظت عناصر با رهنمود سازمان های خواربار و کشاورزی ملل متحد/بهداشت جهانی نشان داد که میانگین غلظت همه عناصر کم تر از حد مجاز می باشد. استنتاج: گرچه در حال حاضر میانگین غلظت عناصر مورد ارزیابی در بافت عضله ماهی کپور دریاچه سد تهم بیش از حد مجاز نیست، اما عدم مدیریت اصولی منابع تامین کننده آب دریاچه به ویژه رودخانه های بالادست، می تواند منجر به ورود آلاینده ها از جمله فلزات سنگین به دریاچه سد شده و ضمن تجمع عناصر در بافت های بدن آبزیان ساکن، سلامت مصرف کنندگان را با مخاطره مواجه نماید.